“Ha-Ra” is een begrip in de wereld van professionele schoonmakers. Voor
het schrijven van deze column had ik er nog nooit van gehoord maar al schrijvende
staarde ik met verbijstering naar de pittige prijzen op het internet. Waarom
struint een vrouw die schoonmaken en opruimen altijd uitstelt het internet af
voor Ha-ra? Omdat ze een Ha-ra is kwijtgeraakt.
Dat zit zo: toen lieve
gemeenteleden in november hielpen met schoonmaken en sauzen nam één van hen
zijn Ha-ra-raamwisser mee: “Want die stok is zo handig om een verfroller aan
vast te maken”. Het mooie plafond van onze woonkamer hebben we dus aan een
Ha-Ra te danken. Ik wist alleen niet dat het een Ha-Ra was, raakte de stok
kwijt en had geen enkele neiging om er lang naar te zoeken. Totdat in maart het
zonnetje me uitnodigde om de garage eens onder handen te nemen. En daar lagen,
onder een hoop troep en afval, een paar stokken en wissers waarvan er eentje de
Ha-ra zou moeten zijn. Ik wist inmiddels dat het geen gewone stok was maar had
er nog geen plaatje (en prijskaartje) bij.
Had ik nu maar eerder het internet
afgestruind, dan zou ik niet triomfantelijk met de verkeerde stok bij dat lieve
gemeentelid zijn aangekomen: “Nee, dat is em niet, hij ziet er anders uit,
beetje aqua kleur.” Ik werd knalrood want ik wist waar de stok met die kleur
beland was: de kringloop. Restte ons niets anders dan een ritje naar de
kringloop om de Ha-Ra terug te kopen. Bleek die inmiddels verkocht. “Ik koop
een nieuwe hoor”, meer kreeg ik er niet uit. Leuk geprobeerd maar opnieuw fout gescoord:
“Das niet mogelijk, want dat model is al lang uit het assortiment, het was een
erfstuk, van onze overleden vader zie je”.
Op zo’n moment besef je: Wat stelt
een mens nu eigenlijk voor zonder vergeving en genade? Gelukkig heb ik die
gekregen, ik schreef toch dat het lieve
gemeenteleden zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten