De winnende partij

Politiek geëngageerd of niet: meer dan 80 % van de mensen met kiesrecht ging vorige week woensdag naar de stembus. Diezelfde avond kregen de zenders die de uitslagen uitzonden de meeste kijkers: meer dan twee miljoen. Op de één of andere manier verbond dit mensen met elkaar, hoewel het ging om een strijd waarbij winnaars en verliezers uit de bus kwamen. 

Aan het einde van de evangelien moet er ook gestemd worden. Pilatus, de stadhouder van de Joden, roept het volk toe: ”Wie moet er gekruisigd, Jezus of Barrabas?” Het volk roept roept dan -bijna uit één mond-: “Jezus!”, terwijl het notabene een paar dagen daarvoor Jezus als mogelijke nieuwe koning in Jeruzalem had toegejuicht. De stemming was helemaal omgeslagen. En als er één is die dat verbaasd moet hebben zal het Pilatus geweest zijn. Want die had er alles aan gedaan om de stemming positief voor Jezus te laten uitlopen. Maar Jezus had alles ondergaan: ”Mijn koninkrijk is niet van deze wereld en daarom komt er nu geen redding voor mij.”

De mensen die Jezus ‘wegstemden’ dachten dat het ging om de verkiezingsstrijd tussen Hem en Barrabas. Maar Jezus wist dat het om een hele andere strijd ging: zijn sterven zou de definitieve overwinning zijn van het goede over het kwade. Zijn belangrijkste volgeling, Petrus, had hem daar bijna van afgehouden: “Dat verhoede God, dat zal u niet overkomen”. Het goede nieuws is dat het doodsvonnis Jezus niet jammerlijk overkomen is maar dat Hij- als de rechtmatige Koning van de wereld- er zelf voor koos om te sterven. En Hij heeft daarmee voor eens en voor altijd de macht van de heerser van de wereld (satan) ongedaan gemaakt. 

Hierover gaat het in de kerk, iedere zondag weer: De schijnbare Verliezer blijkt de uiteindelijke Winnaar te zijn.