“Retro”,
het Latijnse woord voor "terug" is
tegenwoordige helemaal hip om dingen uit het verleden te benoemen. Zo heb je
retro kleding, beeldende kunst, muziek en ook: caravans. Ik mijn vorige blog
noemde ik onze Kip een retro, maar dat is niet helemaal waar, want een retro
zou een nieuw product, door het verleden geïnspireerd, zijn. Onze Kip is niet
geïnspireerd door het verleden maar het verleden zelf: antiek dus. En antiek is
helemaal niet hip. Nu is er iets bedacht om antieke caravans hip te maken en
dat is het ‘pimpen’, oftewel ‘opleuken’.
Een paar keer ben ik in de verleiding
van het pimpen gekomen. In de kringloop zag ik prachtige geel-wit geblokte
gordijnstof. Maar Bernard zei: ”Niet doen, kost veel tijd en zo handig ben je
nu ook weer niet met de naaimachine.” Hij had gelijk, dus ik zag ervan af. Toch
bleef het idee van opleuken hangen. Helemaal omdat onze Kip bepaalde
ouderdomsgebreken vertoont. Zo vloog onlangs -op de terugweg uit Drenthe- het
dakluik eraf. Wij merkten er onderweg niks van en de onderdelen liggen dus
ergens in Drenthe langs de weg, maar wij waren er mooi klaar mee toen we
thuiskwamen. Want zo veel ervaring met dakluiken vervangen heeft Bernard nou
ook weer niet.
Nu valt er met antieke gordijntjes te kamperen, met een gat in
het dak niet. Er zou iemand met wel veel ervaring aan te pas moeten komen. En
laat er nu letterlijk om de hoek van ons een echte caravan-pimper wonen. Meer
dan een pimper: hij maakt van oude compleet nieuwe caravans. De vervanging van
het dakluik was dus zomaar gepiept, hij had er zelfs lol in:” Ik wil aan dit
mooie beestje wel een beetje onderhoud doen af en toe”. Een vakman die onze Kip
naar waarde weet te schatten dus. Je
bent er maar mee gezegend als je in de Westereen woont!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten