‘De
avond is ongemak’ is
de titel van een boek dat binnen twee jaar niet alleen talloze drukken maar ook
meerdere prijzen in de wacht sleepte tot en met de ‘International Booker Prize’
toe. Dat is opmerkelijk, want de schrijfster, Marieke Lucas Rijneveld is nog
maar negentwintig. Vijf jaar deed ze over het boek waar ze in de huid van Jas,
een tienjarig meisje uit een boerengezin, probeerde te kruipen. In het leven
van Jas is het twee jaar één en al ongemak na die bewuste Kerstavond waar haar
oudste broer Mathies in ijskoud water verdrinkt.
Een
gruwelijk uitgangspunt voor een roman. Hoe verwerk je als tienjarig meisje
zoiets? Hoe verwerk je als ouders zoiets? Marieke heeft het drama nog
indringender gemaakt door het te laten afspelen in een gereformeerd gezin dat
lijkt op de gezinnen die Jan Wolkers en Maarten t ’Hart beschrijven: waar
geloofd wordt in een strenge, straffende God. De dood van de oudste zoon wordt
door de ouders van Jas gezien als de straf van God (die immers in het Oude
Testament alle oudst geborenen van Egypte liet sterven). Zij menen ook te weten
wat de zonde is waarvoor ze zwaar gestraft moeten worden: een abortus die ze
ooit lieten plegen. Maar over alles wordt gezwegen. En Jas gaat op zoek: naar
die God van het Oude Testament en naar haar eigen seksualiteit.
Ik
las het boek en voelde me steeds ongemakkelijker: de titel is briljant gekozen.
Maar ook steeds verdrietiger: het is dus mogelijk om wereldbekend te worden met een
boek waarin beschreven wordt hoe religie mensen niet opbeurt maar juist nog
verder in de afgrond duwt. Eén van meest intrigerende uitspraken van Jezus
Christus is: ‘Ik ben gekomen om mensen het leven te geven: in al zijn
volheid’. (Johannes 10:10)
Geen
dood dus, maar leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten