Hoe blijven we in leven?

 

 

 

Hoe blijven we in leven? Vanaf onze geboorte tot de dag dat we sterven is dat de onderliggende vraag van ons bestaan. Als baby en peuter zijn we ons van die vraag niet bewust. Onze vader en moeder des te meer, niets is hun te veel om ons in leven te houden: slapeloze nachten, borstvoeding ‘on demand’: als hun kind ervan in leven blijft is het dat allemaal waard.

Hoe blijven we in leven? Momenteel is het dé vraag die in de hele wereld rondsuist, een vraag die we de hele dag horen en lezen. “Weet je dat  ze in Duitsland al aan het vaccineren zijn?” En: ”Laboratorium zo en zo van professor die en die heeft  het goede vaccin bedacht.” En: ”Waarom loopt onze regering altijd achter de feiten aan? In andere landen zijn ze al veel verder.” Verder in pogingen om het Corona virus te bestrijden. Want dat virus bedreigt ons leven. 

Hoe blijven we in leven? Het was ook de vraag van de profeet Jeremia in Israël, ongeveer 600 voor Christus. In die tijd was het geen virus maar waren het vijandelijke troepen die Israël belaagden, Jeruzalem verwoesten en mensen wegvoerden naar Babylon. ‘De Klaagliederen’ zijn een uiting van Jeremia’s wanhoop over de situatie, een uiting die wij vele eeuwen later nog steeds lezen. Ergens tussen een aaneenschakeling van klagen en jammeren staat dit zinnetje: ‘Genadig is de Heer: wij zijn nog in leven!’

Waarom schrijft hij dat? Om hem heen sterven mensen en de situatie is allesbehalve rooskleurig. Misschien is het wel zo gegaan: al klagende bedacht Jeremia zich dat hij zich niet door de angstaanjagende omstandigheden naar beneden moest laten drukken. Dat hij nog steeds geloofde in JHWH, zijn God  en Vader in wiens hand het bestaan van Israël veilig besloten lag.