Even een klein update over onze herintrede-vorderingen: Het hele huis is aan de binnenkant geschilderd, vanaf hal tot bijkeuken, van trappengat tot overloop. Na een maand schilderen arriveerde de verhuiswagen, in een halve dag was alles uitgeladen en de hele vorige week zijn we bezig geweest om ‘alles te plak te krijen’. Dat vraagt iedereen ons nu: ’Is alles al te plak?’
Ik wist dat we samen in 60 jaar veel spullen hadden verzameld, maar was vergeten hoeveel. Het is maar goed dat het huis aan de Pastorijloane 1 immens groot is, anders was het nooit goed gekomen. Vanuit onverwachte hoek kwam er hulp van Marie Kondo, de Japanse opruim goeroe. De bibliotheek is gelukkig weer open en ik nam één van haar boeken mee. “Vraag je bij elk ding dat je wilt opruimen af of je er blij van wordt. Echt blij. Niet een beetje blij. Bewaar alleen waarvoor het eerste geldt.” Ik heb het toegepast en ontdekte dat ik heel veel spullen heb waar ik helemaal niet meer blij van word. Voor die spullen is er ook in Noord-Oost Friesland een oplossing: de milieustraat in Damwoude. Ik ben de tel kwijt van het aantal ritjes dat ik door de Mieden maakte. Ik houd wel van het gooi- en smijtwerk. Soms ben ik verbijsterd over wat mensen allemaal weggooien. Maar dat zijn ze misschien ook wel over mij.
'Die niet loslaat wat zijn hand
begon’, zo begint elke kerkdienst. Stel je voor dat God ook meteen zou
wegsmijten waar Hij niet meer blij van wordt? Wat zou er dan van de wereld
overblijven? De bijbel is er gelukkig heel duidelijk over: een mens is niet te
vergelijken met een ding. De mens is de kroon van de schepping. Over wie Gods
grootse plannen en gedachten heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten