Herken je het volgende? Je verheugt je weken op je vakantie. Even eruit. Even niet het normale gedoe aan je hoofd. Even niks doen. Even alleen maar doen waar je zin in hebt. Je vertrekt vol verwachting. De eerste dagen op de plaats van bestemming moet je bijslapen. Dan doe je dus echt niks. Het kan je allemaal gestolen worden. Daarna, als de eerste vermoeidheid verdwenen is, wil je ‘er op uit’. Je zit notabene in Frankrijk, mooiste vakantieland van de wereld, vol prachtige bezienswaardigheden. Je wilt daar in elk geval iets van zien voor de vakantie om is.
Maar dan gaat het regenen. Niet een paar uurtjes. Niet een dagdeel. Niet een hele dag. Maar een paar dagen. Net als jij van plan bent om er op uit te gaan is dat onmogelijk vanwege de zware regenval. Je zomerjurk met blote mouwen kan in de koffer blijven want de temperatuur is gedaald. Met het dalen van de temperatuur daalt ook je stemming. Je beseft dat de vakantie al langer dan een week duurt maar dat Frankrijk nog nauwelijks iets van haar schoonheid aan jou onthuld heeft. Je vindt dat je het afgelopen jaar genoeg regen hebt gehad in Nederland. Daarvoor was je toch niet naar Frankrijk gekomen?
En dan besluit je man dat het tijd is om eens naar het nieuws in Nederland te kijken. En jij kijkt over zijn schouder mee op zijn laptop. Samen zie je hoe in Limburg huizen onderlopen door de overstroming van de Maas en hoe in Duitsland mensen op de daken van hun huis zwaaien naar reddingshelikopters. Je beseft dat er zich een ramp voltrekt in vele levens op het moment dat jij zit te mokken over een vakantie die een (regen)tikje anders verloopt dan je hoopte.
En je voelt je beschaamd…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten