Appelsap

“Ik zeg tegen u: U bent mijn Heer, ik vind mijn geluk alleen bij u”; In een gesprekskring bij ons thuis lezen we Psalm 16 in de bijbel in gewone taal. We zijn met zijn dertienen. Precies het getal van Jezus met zijn twaalf discipelen. Vers voor vers mag iedereen uitspreken wat hij (of zij) ervan vindt. “Wat een prachtige regel is dit”, zegt een jonge -ongetrouwde- vrouw: “God wil je gelukkig maken, is dat niet geweldig?”, ze kijkt stralend om zich heen. Een jonge man gaat eropin: “Nou, ik vind mijn geluk niet alleen bij de Heer, ik vind het ook bij mijn vrouw en mijn kind”. Een andere getrouwde man fluistert zijn vrouw naast hem toe: ”Ik ook!” 

Dan ontstaat er een discussie over de vraag in hoeverre een mens zijn geluk ook bij andere dingen mag vinden dan bij de Heer alleen. “Ik houd heel erg van mijn werk, is dat verkeerd?”, vraagt iemand. We komen er niet uit en halen er een andere vertaling bij. “Ik heb geen goed buiten U”, staat in het NBG. Opeens wordt begrijpelijker wat David bedoelt: Alleen (wat) de Heer (hem geeft), bepaalt zijn geluk. David had -buiten de Heer om-  een vrouw tot de zijne gemaakt en dat had (naast geluk) veel ellende opgeleverd. Zou hij deze Psalm hierna geschreven hebben? 

Toen onze kinderen klein waren lazen we Psalm 16 eens na tafel. “Gij maakt mij het pad des levens bekend”, is de laatste regel. ”Ik wil geen pad des levens, ik wil appelsap!”, reageerde één van hen toen. Bernard en ik schoten in de lach en sindsdien is dit zinnetje een gevleugeld woord in ons gezin. Maar hoe vaker ik het citeer, hoe meer ik denk: Heel vaak betwijfel ook ik of de Heer wel weet wat mij gelukkig maakt. Om diep te beseffen dat Hij dat echt wel weet neem ik me voor de komende weken Psalm 16 elke dag een keer te lezen….