Voor
een iemand in de Westereen is dit geen nieuws, voor veel Nederlanders wel: Het
ligt op twintig minuten met de auto van Holwerd. En wie Holwerd zegt, zegt Ameland!
Geliefde vakantie plek voor iedereen die een paar uurtjes rijden en een
boottochtje van drie kwartier over heeft voor een vakantie dicht bij huis in
een andere wereld. Nu zijn wij niet echt mensen van zon en zee, maar even pas
op de plaats is altijd goed en daarom stapten wij aan het begin van de meivakantie
in Holwerd op de boot. Bepakt met proviand en veel boeken. Van tevoren was dit
mijn idee van vakantie op een Waddeneiland: lang uitslapen, af en toe een
strandwandeling en verder lekker languit met een boekje op de bank.
We kwamen op
zaterdagmiddag aan en zagen dat de aanvang van kerkdienst op zondag
vakantievriendelijk was: kwart voor elf. Dus combineerden we op zondag kerkgang
en strandwandeling. De predikant was niet van het eiland, de preek het
overdenken waard, maar de verrassing kwam bij de afkondigingen: “Vanmiddag is
er in de Hervormde kerk in Hollum een inspirerend voorstelling over het leven
van Etty Hillesum”. Mijn hart sprong op, want ik bewonder Etty Hillesum vanaf
mijn studententijd. Voor wie haar niet kent, ze overleed in 1943 op 29 jarige
leeftijd in Auschwitz, was Joods, werd
in de tweede wereldoorlog christen en begon op aanraden van een vriend een
dagboek. Die dagboeken werden in 1981 uitgegeven en ik verslond ze op mijn
studentenkamer in Groningen.
“Ter nagedachtenis van hen die in de tweede Wereld
Oorlog zijn omgekomen”, staat op een ingehouwen plakkaat van de hervormde kerk
in Hollum. Een minuut te laat kwam ik binnen op zondagmiddag, de voorstelling
was gelukkig nog net niet begonnen. Ruim een uur heb ik ademloos gekeken en geluisterd
naar Abke Bruins en ”Choral” die leven en werken van Etty in herinnering
brachten. In Hollum op Ameland beleefde ik de meest indrukwekkende 4 mei
herdenking ooit….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten