“Het
lijkt steeds moeilijker te worden om elkaar in het dagelijks leven te
ontmoeten. Het is vaak lastig feiten en verzinsels
van elkaar te onderscheiden. We moeten niet zoeken naar een groter 'ik' maar
naar een breder 'wij'.”
Zomaar een
paar zinnen uit de kersttoespraak van koning Willem Alexander. De teneur was
dat Nederlanders steeds minder dingen samendoen, dat kerk en verenigingen aan
het wegvallen zijn en dat het meer en meer ‘ieder voor zich’ wordt. Net als de
koning vind ik dat jammer. De Westereen heeft er overigens niet zoveel last
van, want daar bloeit het kerkelijk- en voetballeven nog. In Leusden was het
naar mijn beleving anders. Maar dat is een vooroordeel, bleek onlangs, tijdens
een vrij weekend.
Nadat we in Leusden familie en kennissen hadden bezocht vroeg
Bernard: ”Zullen we nog even naar onze oude kringloop gaan.” Zoiets hoef je mij
nooit voor een tweede keer te vragen en kort daarna verschanste hij zich tussen
de boeken en ging ik op zoek naar kleren. Na een half uurtje waren we klaar en
liet ik hem mijn vondsten zien, hij mij de zijne: ”Kijk eens, acht boeken van
Maarten Toonder voor tien euro.” Vlak bij ons stond een man die meeluisterde:
”Als u dat mooie boeken vindt dan heb ik er nog wel een paar, een hele doos zelfs,
die kunt u zo voor niks bij mij ophalen.” “Dan moet dat nu, want wij gaan
straks weer terug naar Friesland”, stamelde Bernard. “Nou, dan rijdt u maar
achter me aan”, zei hij uitnodigend. In zijn huis in Leusden kregen we thee met
een stroopwafel en we reden terug met een doos vol Olie B. Bommels.
Maarten
Toonders’ boeken zijn fictie, dit verhaal een feit: In Leusden wonen ook mensen
voor wie ‘wij’ belangrijker is dan ‘ik’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten