“Ik
houd niet van het woord kerk”, vertelde iemand me. Daaraan moet ik denken als Bernard
en ik weer eens afzakken naar het midden van het land. Leeuwarden -Heerenveen –
Steenwijk - Meppel: Het landschap wordt minder weids en het zicht op kerktorens
verdwijnt. (Ik telde er door het autoraam op een gegeven moment zes tegelijk.) Die
kerktorens in Friesland geven mij altijd een gerust gevoel: geslachten komen en
gaan, maar de kerk blijft. Sommige van die kerkjes zijn eeuwenoud. De St.
Annakerk van onze vroegere gemeente in Hantumhuizen is van de twaalfde eeuw. Tien
eeuwen geleden kwamen daar al mensen samen om hun geloof in Jezus te belijden.
Het is jammer dat veel van die mooie oude kerkjes niet meer gebruikt worden
voor de eredienst, maar die torens -die zo fier in de lucht steken -zijn op
zichzelf al een boodschap: Kijk naar boven, want er is meer dan een wereld die
doordraait.
In de Westereen hebben de kleine 6000 inwoners maar liefst zes
verschillende kerkgebouwen tot hun beschikking. En in de nazomer van dit jaar
wordt er een nieuwe kerk geopend: modern, met een open ruimte om samen koffie
te drinken, fijne stoelen en veel licht. Terwijl overal in Nederland
kerkgebouwen worden afgebroken is het metselen en timmeren hier in volle gang. Het
duurt nog even voor er diensten gehouden worden, maar nu al mag iedereen die er
langs loopt weten: Hier wordt gebouwd aan een huis van en voor God, voor Jezus,
de Heer. Uiteraard heb je geen kerk(gebouw) nodig om in Hem te geloven. Maar
wanneer je Jezus belijdt als jouw Heer is het toch geweldig om dat samen met
anderen in een mooie ruimte te doen? Ik denk dat ik heel veel van die nieuwe
kerk ga houden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten