“Mijn
opa was zo fanatiek, op zondag mocht je zelfs niet op de fiets naar de kerk.
Alleen lopend. Hij heeft om die reden eens iemands banden laten leeglopen.” Ik
schiet in de lach, maar hij gaat verder: ”Godsdienstfanatisme noem ik dat.” De
zestigjarigen en ouder onder ons (ik dus ook) kunnen er over meepraten: wat er
allemaal niet mocht op zondag: niet breien, wel borduren. Niet voetballen in
een team, alleen een balletje trappen in de tuin. Ik mocht geen huiswerk maken
en mijn moeder hing nooit de was buiten op zondag. Verder ging het bij ons
niet. Ik heb er dan ook geen trauma aan overgehouden zoals het kleinkind van de
fanatieke opa. Die heeft inmiddels kerk en christen-zijn vaarwel gezegd: teveel
regels die hem niet aanstaan.
Maar is het waar dat het christendom bol staat
van de regels? In de Tien Geboden staat niks over fietsen, huiswerk maken of
breien. Wel gaat het daar over ‘de zevende dag van de week die geheiligd moet
worden’. Dan hoeft er niet gewerkt te worden, door niemand. Dan mag iedereen
rust houden en genieten van het leven. Op zondag krijgt een mens welverdiende
rust van God. Net zoals Hij zelf rustte na zes dagen schepping. Dat is dus iets
om blij van te worden. Want wie wil er nu niet genieten? Nederlanders werken
overigens al lang geen zes dagen meer. Vijf dagen en dan acht uur per dag, dat
is de norm. Op zaterdag kan er naar harte lust gewinkeld worden en op zondag?
Dan mag een mens leren dat je ook kunt genieten zonder winkels. In de natuur
bijvoorbeeld. In Dantumadeel is het prachtig wandelen en fietsen en omdat de
winkels daar op zondag gesloten blijven kunnen mensen er echt genieten. Wij
dus.
Leve de e-bike!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten