“Hoe ontspan jij je
eigenlijk?, vroeg pas iemand. “Gaan jullie wel eens naar een pretpark of het
zwembad of de sauna?” Vermoedelijk vanwege de bedenkelijke blik op mijn gezicht
ging ze verder: ”Maar een stuk wandelen is ook ontspanning hoor.” Ik durfde
niet te hardop uit te spreken waar ik mij echt ontspan: in een pashokje. Niet
een (uit) kleedhokje van het zwembad maar een pashokje van een kledingzaak.
Afgelopen
maandagmiddag belandde ik in zo’n hokje. Het was in een winkel die aan het
einde van het seizoen alle kleding verkoopt voor bodemprijzen. Ik werd, bij
wijze van spreken, dat hokje ingeduwd. Een verkoopster ging met een prijstang
langs de rekken met jurken, broeken en jasjes: ”Klik, klik, klik”, elk
kledingstuk kreeg een nieuwe prijs, 8 euro, opgeplakt. Een uitgerekende kans om
me even te ontspannen dus.
Met 8 stuks onder mijn arm verdween ik in een hokje
waar ik al na een halve minuut de schrik van mijn leven kreeg: ”Margriet,
Margriet!” Was dit de stem die mij voor een verkeerde aankoop wilde behoeden?
Wie had mij hier naar binnen zien gaan? Opnieuw: ”Margriet, wil je me even
helpen?” Met een nieuwe jurk aan stapte ik angstvallig het hokje uit. In de
grote spiegel buiten het hokje leek die jurk een hobbezak en bleek Margriet de
dame met de prijstang.
Gniffelend probeerde ik, overigens zonder succes, de rest
van mijn stapel in het hokje uit. Maar ontspannend was het wel. En toen zag ik
het opeens hangen: dat prachtige rode rokje met prijskaartje waar zes keer een
plakkertje overheen was gegaan. Een rokje dat blijkbaar niemand wilde hebben
voor 60 euro. En ook niet voor 20, 18, 16, 14, 12 of 10. Het lag gewoon klaar
voor mij om voor 8 euro meegenomen te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten