maandag 10 februari 2020

Bejaardenbieb

Het is midden in de winter, begin februari, en je besluit om een weekend – als je man zondag vrij is van preken- een Fletcher-hotelletje bij Dwingeloo te boeken. Wat onderneem je in zo’n weekend? Ga je fietsen, wandelen of zwemmen? (Het hotel heeft een binnendoor zwembad) Winkelen in Hoogeveen, hardlopen of reeën spotten op het Dwingelerveld? Van al deze mogelijkheden koos ik er niet eentje. Simpelweg omdat het weer niet meedeed: regen en wind. Mijn zwempak was ik vergeten in te pakken, dus zwembad kon ook afgestreept worden.

Maar voor een boekenwurm blijft er dan nog altijd iets moois over: de openbare bibliotheek. Gratis en voor niets. Mijn ouders woonden jaren in Ruinerwold en uit die tijd herinnerde ik me de grote bieb op de Brink in Dwingeloo. Het kleine bordje met ‘Bieb’ wees me echter richting bejaardenhuis. Toen ik daarvoor stond aarzelde ik, ik had me vast vergist en iets over het hoofd gezien. Dus reed ik terug naar de Brink waar een inwoner van Dwingeloo bevestigde: ’De bieb zit nu in het verzorgingshuis.’ Dus liet ik mijn schroom achter me en ging voor de tweede keer richting bejaardenhuis. Eigenlijk gewoon omdat ik benieuwd was hoe een bejaardenbieb er uit zou zien. Gevuld met streekromans? Dat laatste had gepast in een Drentse omgeving.

Maar het bleek heel anders uit te pakken: ‘Inferno’ van Dan Brown was het eerste boek waar mijn oog op viel, niet bepaald een liefelijk, landelijk boek. ‘Wij hebben heel erg moeten vechten om de bieb in Dwingeloo te houden’, verzuchtte de dame achter een balie, ‘en dit is wat we eruit hebben kunnen slepen. De bejaarden hier zijn te oud, die komen nooit. Maar gelukkig bent u er, wilt u koffie? U mag daar een tijdschrift zitten lezen als u wilt’

Welkom in Dwingeloo!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten