Dit
gaat niet over de Elfstedentocht, dus je mag stoppen met lezen. Ik ben geen
weerdeskundige, maar het is nu 17 februari en het is de hele winter nog niet
onder de –5 graden Celsius geweest. Twee stormen rausden door het land: de
lente is in aantocht: ook dit jaar hoeft niemand zijn schaatsen van zolder te
halen voor de ‘tocht der tochten’ in Friesland.
Maar iets anders ‘gaat wel
door’, is al jarenlang bezig: de wereld is aan het globaliseren. De grenzen
tussen landen en naties vallen weg. Of we dat nu willen of niet. We komen te
allen tijde allemaal overal. Ook vanuit de Westereen vliegen mensen de hele
wereld over. “Spreiding van de productie over de gehele wereld, waarbij ondernemingen
hun nationale identiteit verliezen”: is een andere definitie van globalisering.
En dat schoot door me heen toen ik bij onze plaatselijke supermarkt een stel
typisch Friese theedoeken kocht. In de kleuren van de Friese vlag: blauw met
rode plompenbladeren op een witte achtergrond. Ik was meteen verkocht.
Thuisgekomen vroeg Bernard: ”Waren ze duur?” Nee, zelfs heel goedkoop. Dus
fietste ik terug om er nog meer aan te schaffen: ”Hebben we tenminste een echt
Fries cadeautje voor onze familie en kennissen in Holland.” ('Holland' is hier de naam voor het niet Friese gedeelte van Nederland).
Inmiddels is de stapel geslonken,
het bleek als cadeautje echt een voltreffer. Niet alleen de kleuren van de
Friese vlag, ook de afbeelding: de kaart van Friesland met de Friese elf steden
bij name genoemd. (Tegelijk handige aardrijkskundige kennis voor een niet
Fries.) Maar toen ik ze -in Fries rood-wit-blauw inpakpapier- inpakte zag ik de
tekst op het kaartje dat aan elke doek vastzit tot: “100 % hoogwaardige
katoen, made in Egypt.” Niks typisch Fries dus. De globalisering giet oan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten