“De enge poort” is een term die Jezus in de Bergrede gebruikt. Veel mensen kennen de term vanwege de plaat van “De brede en de smalle weg”: Op de ene weg kom je door een smal poortje, langs het kruis. Bij de andere weg is de ingang heel groot. De smalle weg voert langs goede dingen, kerken en godsdienstige samenkomsten. De brede weg staat vol met kroegen, feesttenten en zelfs bordelen. De brede weg eindigt bij de hel, de smalle in het paradijs. Mijn vader was predikant, maar wij hadden die plaat vroeger niet in huis. Gelukkig niet. Ik zag de plaat als kind wel eens ergens hangen en het maakte me altijd bang. Ik wilde liever niet eindigen in de hel, maar een leven waarin alleen in de kerk genoten wordt voelde als heel onaantrekkelijk. Meer dan honderdvijftig jaar geleden werd de plaat gemaakt, hij wordt nog steeds gebruikt om mensen op te roepen zich te bekeren. Maar deed Jezus het ook zo? Riep hij: ”Bekeer je anders eindig je in de hel?”
Ik geloof het niet. Jezus had een hele andere kijk op het leven. Hij wist dat de baas van deze wereld de satan is. Hij was naar de wereld gekomen om de macht van deze bezetter te overwinnen. Dat heeft hij gedaan door zijn lijden, sterven en opstanding. “Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijt!”, was de oproep van Jezus. Hij wist hoe vermoeid en belast dit leven mensen kan maken. Hij kwam om een uitweg te laten zien. De ‘enge poort’ dat is Hijzelf. Als iemand zich tot Hem als Verlosser en Redder bekeert dan gaat hij door de enge poort. Vanaf dat moment zal het eropaan komen om op de smalle weg te blijven, naar Hem te blijven luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten