‘Schade
aan je ziel is erger dan schade aan je auto’ en ‘het is een echte (wed)strijd om
ervoor te zorgen dat je ziel niet beschadigd raakt’. Daarover schreef ik
eerder.
Maar
wat is dat nu precies: je ziel? In de bijbel komt het woord vaak voor. Zoals in
de uitspraak om ‘de Heer je God lief te hebben met geheel je hart, geheel je
ziel en geheel verstand.’ Ze horen alle drie bij het innerlijk, maar wat is
het verschil? Met andere woorden: wanneer heb je te maken met het hart, wanneer
met de ziel, wanneer met het verstand? Of moet je het zo zien dat de ene mens
vooral vanuit zijn hart leeft, een ander helemaal op zijn verstand afgaat en de
derde zich door zijn ziel laat leiden? We spreken over een ‘gebroken hart’, een
‘gekwetste ziel’ en een verstand waar ‘een steekje los aan zit’. Het geeft
allemaal aan hoe we er van binnen aan toe zijn. En dat is niet best als ik het
nieuws mag geloven. Nederland heeft een tekort aan psychologen en psychiaters,
hulpverleners op het gebied van de ‘psyche’ (het Griekse woord voor ziel). Veel
mensen hebben er moeite mee om goed met hun hart, ziel en verstand om te gaan.
Ik
las in de bijbel een mooi verhaal over een man die van binnen helemaal de weg
kwijt was. Als Jezus in zijn nabijheid komt is zijn eerste reactie is: ’Wat
hebt U met mij te maken, Jezus, Zoon van de Allerhoogste God?’ Die man
beseft dan nog niet dat hij met de grootste Psychiater aller tijden te maken
heeft. Het verhaal eindigt met de volgende zin: ‘Goed bij zijn verstand zat de
man met Jezus te praten.’
Een beschadigde ziel die genezen was. (Lucas 8:26-39)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten