De hemel

 

Waar denk jij aan als je het woord ‘hemel’ hoort?

Vroeger was ‘de hemel’ een plaats hoog boven de aarde, hoger dan de dampkring, hoger dan de sterren en planeten. Maar sinds de mensheid meer weet over de immense omvang van het heelal lijkt de hemel uit beeld te raken. Van één van de eerste astronauten die door de dampkring vloog komt het zinnetje: ’Ik heb er God en de hemel niet gezien’. Was hij nog niet ver genoeg gegaan? Is de hemel nog verder weg dan het immense sterrenstelsel?

‘Onze Vader die in de hemelen zijt’: in veel kerken wordt dit wekelijks gebeden. Waar denken al die bidders aan als ze dit uitspreken? ‘Uw wil geschiede gelijk in de hemel alzo ook op aarde.’ Tot twee keer toe noemt Jezus de hemel in het Onze Vader, Hij dacht blijkbaar vaak aan de hemel. Ik niet, ik geef het eerlijk toe. Ik leef op aarde en ‘doe mijn ding hier’. In de gemeente en mijn familie. Ons gezin dijt zich steeds meer uit. We begonnen met zijn tweetjes en zijn nu met zijn tienen. Er gebeurt van alles en nog wat: hoogtepunten en dieptepunten. Hetzelfde geldt voor de gemeente. Moet ik tussen de bedrijven door nu ook nog aan de hemel denken?

Als je dit herkent heb ik goed nieuws voor je. Het schoot vorige week opeens door me heen en staat ook in de bijbel: De hemel is niet hoog en ver weg. De hemel is heel dichtbij. De Vader in de hemel ook. Wij kunnen Hem alleen niet met het blote oog zien. We moeten in Hem geloven. En we mogen Hem, tussen alle bedrijven door, steeds om hulp en leiding en troost vragen.  Vanuit de onzichtbare maar desondanks heel nabije hemel wil hij ons verhoren!