Gloeispiraal

 

De pelletkachel is onze warmtebron. En dat niet alleen. Hij is ook vaak een bron van ergernis vanwege de as die achterblijft en zich overal in de kamer aan hecht. Maar daar schreef ik al eerder over. Inmiddels kochten we een dure, goeie stofzuiger en ik zie een groot verschil: minder stof, minder ergernis. Maar er is een ander puntje dat vaak ergernis oplevert bij mij. Ik ‘verzorg de kachel’, want Bernard verzorgt de preken. Dus ik ben degene die s ’morgens vroeg steeds de kachel aan het roken moet zien te krijgen.

En laat dat nou met onze nieuwe pelletkachel helemaal niet meer ‘appeltje eitje’ zijn. Als alles goed loopt zie ik na een paar minuten achter het raampje van de kachel een klein oranje puntje verschijnen, snel daarna veel rook en ineens is er dan vuur en de kachel brandt. Maar soms duurt het wel meer dan tien minuten voor dat puntje verschijnt en inmiddels weet ik dat het dan niet gaat gebeuren. Er gaat niks gloeien, het bakje loopt vol pellets. Enige wat er opzit is de kachel uit te doen en weer van voren af aan helemaal opnieuw beginnen. Dit gebeurt dus een paar keer per week.

Als er niks gaat gloeien, dan gaat er niks branden. Dat geldt niet alleen voor een pelletkachel. Ook in de kerk en in het persoonlijke geloofsleven moet er eerst iets gaan gloeien voor het geloofs- en kerkelijk leven kan branden. In vuur en vlam staan voor Jezus gaat niet vanzelf. Daarvoor is een echte ontmoeting met Hem nodig. Hij is -niet oneerbiedig bedoeld- de grote, onzichtbare, Gloeispiraal. Als je het gevoel hebt dat er helemaal niks meer in je brandt, zorg dan dat je tijd met Hem doorbrengt.

Palletkachel: bron van warmte, ergernis en nu ook inspiratie!