Vandaag is het niet alleen de eerste dag van de nieuwe week maar ook de eerste dag van het Nieuwe jaar. Een dag vol beloftes, een dag van de schone lei, de hoopvolle verwachtingen en de goede voornemens.
Ik
had me al weken geleden voorgenomen om dit eerste blogje van het nieuwe jaar te
schrijven over de hoofdopdracht van een volgeling van Jezus: het in praktijk
brengen van de liefde. Voor dit blogje bestudeerde ik daarom het hoofdstuk over
de liefde in het Nieuwe Testament: 1 Corinthiërs 13. ‘Al sprak ik de talen
van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet ik zou niet meer
zijn dan een dreunende gong.’ Ieder mens die een beetje thuis is in de
bijbel kent dit begin dat eigenlijk heel merkwaardig is. Want boven 1 Corinthiërs
13 staat als titel ‘de liefde’ en dan begint het gedeelte vervolgens met wat de
liefde niet is. Hele wijze, goede woorden of hele verstandige raad uitspreken,
heel veel hulp aan mensen geven: kortom allerlei daden met of zonder woorden
mogen misschien op liefde lijken, maar hoeven dat helemaal niet te zijn. Zelfs
als iemand alles voor een ander over heeft, kan ook dat gepaard gaan zonder
liefde.
Zo
begint het gedeelte. En dan volgt er wat liefde wel is en komt er een opsomming
van kernwoorden. Deze eerste dag noem ik alleen het eerste daarvan omdat ik er
tot mijn verrassing achter kwam dat het rijtje daar ook mee eindigt. ‘De liefde
is lankmoedig’, staat er. Ik heb dat ouderwetse woord even opgezocht: veel
verdragend. ‘De liefde verdraagt alles’, zo eindigt het rijtje. Ik weet niet
hoe het u vergaat, maar ik zie hier voor mezelf wel een voornemen in voor het
nieuwe jaar.
Leve
de verdraagzaamheid in 2023!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten