Wat hebben een kookwekker
en een gebedskring met elkaar te maken? “Helemaal niks”, zou een paar jaar
geleden mijn antwoord geweest zijn. Maar in december vorig jaar las ik een boek
waar mij het verband duidelijk werd. Het was de biografie van Dietrich
Bonhoeffer geschreven door Eric Metaxas. Ruim zeshonderd bladzijdes was ik
geboeid. Met name het gedeelte over Bonhoeffer’s onderwijs aan beginnende
predikanten raakte me.
“Mediteer een week lang
elke dag een half uur over dezelfde Bijbeltekst”, was één van zijn
aanwijzingen. “Doet dat al biddend, zonder de hulp van een commentaar en
schrijf op wat in je gedachten komt.” Toen ik de biografie dichtklapte
besloot ik dit zelf uit te proberen. En nu komt de kookwekker in het vizier: vanaf
het begin heb ik daarbij een kookwekker op een half uur achter de deur gezet.
Want ik wilde niet afgeleid worden door een tikkende klok en ook niet steeds op
mijn horloge kijken. Het resultaat was verbluffend. Het begin een beetje
moeilijk (een half uur is best lang), maar ik kreeg, dag na dag, de één na de
andere onverwachte gedachte.
Toen ik in juli dit jaar
gevraagd werd om de wekelijkse gebedskring van de gemeente te leiden kreeg ik
het idee om die kookwekker ook daar te gebruiken. En nu bestaat ons wekelijkse
uurtje niet alleen meer uit spreken maar ook uit simpelweg stil zijn voor het
aangezicht van God, waarbij een kookwekker achter de deur ons bij de tijd
houdt. Meestal zetten we die op tien minuten. Soms mediteren we over een Bijbeltekst,
een andere keer zijn we alleen maar stil. Wanneer we dan achter de deur het
gerinkel horen is dat het sein voor het echte bidden. Want sinds we die
kookwekker gebruiken wordt er minder gekletst en meer gebeden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten