maandag 5 december 2016

My home is my castle

Als je ’s avonds rondrijdt in de Westereen moet je voortdurend langs allerlei geparkeerde busjes heenrijden: “Van der Kamp, Interieurbouw”,” Veenstra, Glas en Schilderwerk”, “Reitsma, Keukeninrichting”: zomaar een willekeurige greep uit het veelvoud aan busjes. Sinds een paar weken wonen we in ons eigen  huis, sinds een paar maanden kom ik bij Westereenders over de vloer en steeds weer sta ik versteld over de huizen hier. Veel huizen zijn groot, modern, vrijstaand en van alle gemakken voorzien. 

Nu is dat natuurlijk op ander plekken in Nederland ook zo, toch is het feit dat juist hier de huizen zo mooi en gerieflijk zijn bijzonder. Want honderd jaar geleden was de Westereen (en omgeving) één van de meest armetierige streken van Friesland. Grote gezinnen woonden in hele armoedige kleine hutjes die ze voor ‘een rijksdaalder per jaar’ mochten huren. Veel huishoudens moesten van een rijksdaalder per week rondkomen waarvan vaak ook nog het meeste op ging aan drank. In honderd jaar is er dus veel veranderd. Keimpe Sikkema was een schoolmeester aan wie het dorp veel te danken heeft, hij richtte met anderen ‘het dorpsbelang’ op en zorgde dat er een verharde weg naar de school kwam zodat de kinderen daar ook werkelijk naar toe kwamen. In 1931 verliet hij de Westereen, maar nog steeds laat hij zijn sporen na, dagelijks rijd ik over de ‘Keimpe Sikkemawei.’ 

Nu ik heb gelezen over deze man begrijp ik opeens meer van het dorp.Want ook al die busjes waar je ’s avonds om heen moet zijn in zekere zin vrucht van zijn werk. Hij hielp de destijds arme Westereenders om een beter leven op te bouwen. Dat betere begon bij goede huizen. En juist wat huizenbouw en inrichting betreft is de Westereen toonaangevend in Friesland.



   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten