Ik
til de zwarte palletstofzuiger uit de kast en zet deze vlak bij de palletkachel op de grond.
Aan de voorkant van- en beide kanten naast het deurtje leg ik een paar witte
T-shirts van Bernard. Ik doe een mondkapje voor, het deurtje open en druk op de
aan-knop van de stofzuiger. Als een jankende hond klinkt het geluid door de
kamer.
Dat
is het dagelijkse ritueel in de pastorie sinds oktober. ‘Wat gezellig die
palletkachel’, zegt iedereen die op bezoek komt. En altijd gaat er dan een
grijns van Bernard in mijn richting. Want die is iedere morgen getuige van dat
jankende geluid en veel geklaag uit mijn mond daarna: ’Dat fijnstof daar word
ik helemaal niet goed van, moet je die zwarte vlekken in die T-shirts nu eens
zien en het is nog niet eens december. Hoeveel maanden nog voordat die kachel
niet meer aan hoeft? Waren we nog maar in Kenia.’
‘Voor
as en fijnstof en stof in het algemeen moet je echt een Swiffer gebruiken’, zei
iemand. Dus kocht ik een Starterspakket bij de Aldi. Bij zo’n pakket hoort een
plastic greepje waar je heel handig een Swifferdoekje aan kunt vastmaken.
Inmiddels zijn er heel veel wit- lichtblauwe doekjes in kleine zwarte monsters
veranderd en bij ons in de kliko beland.
Toen
ik vanmorgen het Swiffergreepje in de hand had en keek naar de zwarte afdruk op
het doekje, dacht ik met een flits terug aan een dagelijks ritueel in Kenia.
Daar waren het geen Swifferdoekjes maar wattenstaafjes. Elke avond voor het
slapen gaan gebruikte ik er twee: een voor mijn ene neusgat en een voor het
andere. Wit gingen ze erin, zwart kwamen ze eruit. Geen palletkachels in Nairobi,
wel houtskoolbranders en uitlaatgassen waarvan de fijnstof tot binnen de huizen
doordringt. Ook in Kenia klaagde ik.
(Inmiddels hebben we een
andere stofzuiger 😊)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten