Zwaag-west-einde

 

Onze jongste dochter studeert tussen internationale studenten in Amsterdam. ‘Ik zit nu in een werkgroepje met een meisje uit Egypte en iemand uit Iran’, vertelde ze en ze ging verder: ’Maar als ik zeg waar mijn ouders wonen dan is iedereen altijd verbaasd: ‘In Friesland? Waarom daar? Waarom zo ver bij jou vandaan?’ Die buitenlandse meisjes zijn zelf heel ver weg gegaan voor hun studie maar van ouders wordt blijkbaar iets anders verwacht: ’Van al mijn vrienden zijn jullie de enige die niet bij hun kinderen in de buurt wonen’, verzuchtte onze zoon in Amersfoort een keertje.  

‘Wij werken hier’, zeg ik dan altijd. Zwaagwesteinde is het Nederlands van het Friese ‘De Westereen.' Mensen ten noorden van de Westereen spreken dat uit als ‘Westerein’, met de klemtoon op 'ein'. De Westerein is  voor onze familie en veel van onze vrienden inderdaad het einde van de wereld, maar voor ons is Zwaagwesteinde het perfecte dorp om te wonen. In heel veel opzichten. Zo heeft het dorp:

-       Een Chinees. Iedereen die Bernard goed kent weet dat hij daar niet zonder kan.

-       Een bibliotheek. Iedereen die mij goed kent weet dat ik daar niet zonder kan.

-       Een treinstation! Met opzet zet ik hier een uitroepteken achter want wie verwacht dat nu in een klein dorp in Noordoost Friesland?

Dat station is onze link naar ‘Holland’: zo noemen Westereenders de rest van Nederland. De link naar Groningen is voor ons het belangrijkst want daar woont onze oudste dochter met man en drie dochters. Met de trein zijn we, van huis tot huis, binnen een uur bij hen en zij binnen een uur bij ons. Dat laatste is altijd een feestje voor onze kleindochters want vlak buiten ons dorp is ‘Sanjes Safari’: een klein pretpark met dierentuin.

De Westereen: wie wil daar niet heen?