‘De
preek was echt een mooie preek voor deze tijd want we zitten in de Lijdenstijd’.
Ik was in gesprek met een gemeentelid en bedacht wat iemand die nooit in de
kerk komt zou vinden van ‘we zitten in de Lijdenstijd’. Als ik het woord
lijdenstijd type corrigeert mijn laptop het en maakt er ‘lijden tijd’ van. Het
is dus inderdaad een kerkelijk woord. Zou het buiten de kerk de associatie
oproepen van ‘oorlogstijd’, de tijd waar Oekraïne nu in zit? Een kerkganger
weet dat de ‘Lijdenstijd’ de tijd is die voorafgaat aan Pasen. In zeven weken
staan we stil bij het lijden en sterven van Jezus Christus.
Toen
ik zelf een gemeente had vond ik de Lijdenstijd altijd een lastige tijd. Niet
omdat ik het niet belangrijk vind om stil te staan bij het lijden van Jezus
Christus maar omdat ik geloof dat een mens daar elke dag van het jaar stil bij
moet staan. En dat het daar niet bij moet blijven. Petrus was iemand die daar
heel erg van doordrongen was, hij schreef: ’Christus heeft voor jullie geleden
en daarmee gaf hij jullie een voorbeeld, hij liet zien hoe je moet leven als
zijn volgeling. Hij deed nooit iets verkeerds. Hij vertelde nooit een leugen.
Toen hij werd uitgescholden, schold hij niet terug. Toen de mensen hem lieten
lijden bedreigde hij hen niet. In plaats daarvan vertrouwde hij op God, die
eerlijk rechtspreekt over alle mensen. Dankzij Jezus Christus zijn onze zonden
vergeven. Hij heeft onze zonden gedragen toen hij stierf aan het kruis. Nu
kunnen wij leven zoals God het wil.’(1 Petrus 2:20-25)
Voor
een volgeling van Jezus is het altijd ‘Lijdenstijd’: elke dag moet hij ‘leven
zoals God het wil’: zijn eigen persoonlijke lijden aanvaarden. En dankzij Pasen
hoeft niemand dat alleen te doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten