Inflatie

 

Over de inflatie, de waardevermindering van ons geld, gaat deze blog niet. Want daarover hebben we het toch al de hele dag. Met elkaar, in de supermarkt, onder de koffie en onder de borrel. Als dat laatste er nog af kan. Ook op de tv is het een terugkerend onderwerp. ‘Wij kunnen kan geen kaas meer kopen, kaas is veel te duur en pindakaas is minder gezond, hoe moet dat nu?’ Ik hoor het mezelf zeggen en ik schrik ervan. Ben ik al die jaren in Kenia, waar we leefden tussen mensen voor wie pindakaas een grote luxe was, vergeten?

Inflatie is een onderwerp waar mensen boos van worden, ik ook. Totdat ik een paar weken geleden las over een Ierse vrouw die niet alleen in Ierland maar over de hele wereld bekend is. Ik had alleen nog nooit van Myrtle Allen (1924-2018) gehoord. Ze leeft niet meer, maar in haar lange leven werd ze beroemd toen ze een restaurant begon op het moment dat haar kinderen de deur uit gingen. Op zich is daar niks bijzonders aan, veel vrouwen beginnen restaurants, voorwaarde is uiteraard dat je een beetje verstand van koken hebt. Dat had Myrtle Allen. Ze had niet alleen verstand van koken, ze was ook dol op Ierse streekproducten. Dan klinkt als van deze tijd maar we hebben het nu over de jaren zeventig. In haar restaurant kookte ze alleen met de verse producten die op de betreffende dag geleverd werden. Als de vis of groente die ze wilde gebruiken niet voorhanden was dan bedacht ze iets anders en kwam er dus ook iets anders op het menu. ‘Schaarsheid leidt tot creativiteit’, was haar logo.

Om dat logo te gebruiken in onze tijd is niet makkelijk. Ik ben de eerste omdat toe te geven. Simpelweg omdat we al vele jaren niet weten wat schaarsheid inhoudt. De schappen in de supermarkten zijn nog nooit zo vol geweest als de laatste tien jaar. Maar schaarsheid in de middelen om al dat lekkers te kopen kan ook tot creativiteit leiden. Ga eens snuffelen in kookboeken, bekijk of er een alternatief voor kaas is, wordt door die inflatie geen klager maar juist een kei in koken, net als Myrtle Allen.