Het gesprek

Gesprekken voeren hoort bij onze dagelijkse werkzaamheden. Het volgende gesprek stond dagen van te voren gepland, maar hoe dichter het bij kwam des te onzekerder ik me erover voelde. Wij moesten namelijk een Iraanse vluchteling, een 27 jarige jonge vrouw, ‘aan de tand voelen’. Laten we haar Mirjam noemen.  

Voor wie zich nu afvraagt waar dit over gaat even wat informatie. De IND, de ‘Immigratie en Naturalisatiedienst’, is de organisatie die bepaalt of een asielzoeker in Nederland mag blijven. Als het voor een vluchteling in het eigen land absoluut niet veilig is, geeft de IND een positief advies. Mirjam had een negatief advies gekregen maar dit had ze aangeklaagd want ze beweerde dat ze christen was geworden. In Iran is het uiterst gevaarlijk om christen te zijn. Bernard en ik zouden in één gesprek moeten achterhalen in hoeverre zij oprecht was. Ik voelde me er heel ongemakkelijk over want ik weet dat het met name voor vrouwen heel moeilijk is om in Iran te leven. Ik kon me zo voorstellen dat ze het christen zijn als een laatste strohalm had aangegrepen om in Nederland te mogen blijven.

Bernard had een mooie vraag bedacht: ’Mirjam, als jij aan een moslim zou moeten uitleggen wie Jezus Christus voor jou is, wat zou jij dan zeggen?’ Mirjam hoorde de vertaalster de vraag in het Farsi aan haar stellen en haar ogen begonnen te stralen. In haar eigen taal legde ze aan de vertaalster uit wie Jezus voor haar is. Ik verstond er geen woord van maar haar lichaamstaal sprak boekdelen en de vertaalster leek erg geraakt. Toen Mirjam uitgesproken was naar de vertaalster toe, vertelde deze ons: ’Ze zegt dat ze door Jezus Christus de persoon geworden is die ze nu is.’

En ik voelde dat ze de waarheid had gesproken.